-
1 go
[gəu] 1. pt went, pp gone, vi1) ( on foot) iść (pójść perf); (habitually, regularly) chodzić; ( by car etc) jechać (pojechać perf); (habitually, regularly) jeździćI go to see her whenever I can — chodzę do niej, kiedy tylko mogę
2) ( depart) ( on foot) wychodzić (wyjść perf), iść (pójść perf); ( by car etc) odjeżdżać (odjechać perf), wyjeżdżać (wyjechać perf)3) ( attend) chodzić4) ( take part in an activity) iść (pójść perf); (habitually, regularly) chodzićto go for a walk — iść (pójść perf) na spacer
5) ( work) chodzić6) ( become)7) ( be sold)to go for 10 pounds — pójść ( perf) za 10 funtów
8) ( intend to)9) ( be about to)11) event, activity iść (pójść perf)12) ( be given)to go to sb — dostać się ( perf) komuś
14) ( be placed)•Phrasal Verbs:- go about- go after- go ahead- go along- go away- go back- go by- go down- go for- go in- go into- go off- go on- go on at- go out- go over- go round- go under- go up- go with2. pl goes, n1) ( try)to have a go (at) — próbować (spróbować perf) ( +gen)
2) ( turn) kolej f3) ( move)* * *[ɡəu] 1. 3rd person singular present tense - goes; verb1) (to walk, travel, move etc: He is going across the field; Go straight ahead; When did he go out?) iść2) (to be sent, passed on etc: Complaints have to go through the proper channels.) iść, być przesłanym3) (to be given, sold etc: The prize goes to John Smith; The table went for $100.) pójść4) (to lead to: Where does this road go?) prowadzić5) (to visit, to attend: He goes to school every day; I decided not to go to the movie.) iść6) (to be destroyed etc: This wall will have to go.) zniknąć7) (to proceed, be done: The meeting went very well.) pójść8) (to move away: I think it is time you were going.) iść (sobie)9) (to disappear: My purse has gone!) zniknąć10) (to do (some action or activity): I'm going for a walk; I'm going hiking next week-end.) udawać się11) (to fail etc: I think the clutch on this car has gone.) zepsuć się12) (to be working etc: I don't think that clock is going.) chodzić13) (to become: These apples have gone bad.) stać się14) (to be: Many people in the world regularly go hungry.) chodzić15) (to be put: Spoons go in that drawer.) iść16) (to pass: Time goes quickly when you are enjoying yourself.) płynąć17) (to be used: All her pocket-money goes on sweets.) iść18) (to be acceptable etc: Anything goes in this office.) być możliwym19) (to make a particular noise: Dogs go woof, not miaow.) robić20) (to have a particular tune etc: How does that song go?) iść21) (to become successful etc: She always makes a party go.) pójść dobrze2. noun1) (an attempt: I'm not sure how to do it, but I'll have a go.) próba, `podejście`2) (energy: She's full of go.) animusz•- going3. adjective1) (successful: That shop is still a going concern.) dochodowy2) (in existence at present: the going rate for typing manuscripts.) aktualny•- go-ahead4. noun(permission: We'll start as soon as we get the go-ahead.) przyzwolenie- going-over
- goings-on
- no-go
- all go
- be going on for
- be going on
- be going strong
- from the word go
- get going
- give the go-by
- go about
- go after
- go against
- go along
- go along with
- go around
- go around with
- go at
- go back
- go back on
- go by
- go down
- go far
- go for
- go in
- go in for
- go into
- go off
- go on
- go on at
- go out
- go over
- go round
- go slow
- go steady
- go through
- go through with
- go too far
- go towards
- go up
- go up in smoke/flames
- go with
- go without
- keep going
- make a go of something
- make a go
- on the go
См. также в других словарях:
właśnie — 1. «partykuła potwierdzająca, uściślająca, wzmacniająca treść zdania lub członu tego zdania, któremu towarzyszy» a) «rzeczywiście, istotnie, w samej rzeczy, naprawdę, faktycznie» Tego właśnie mi trzeba. Dlatego właśnie to zrobiłem. Po to właśnie… … Słownik języka polskiego
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
czuły — 1. Coś jest czyimś czułym punktem, czułym miejscem «jakaś sprawa, jakiś temat itp. są dla kogoś drażliwe, przypominanie ich, mówienie o nich sprawia komuś przykrość»: (...) tylko pamiętaj, ani słowa o wyjeździe, to jest jego czuły punkt. Roz bezp … Słownik frazeologiczny
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
mowa — 1. (Coś) odjęło komuś mowę, (coś) odebrało komuś mowę, głos; ktoś stracił mowę, głos a) «ktoś utracił zdolność mówienia wskutek choroby, urazu itp.»: Zakochany śpiewał pod jej oknem, a że Jadzia mieszkała na dziesiątym piętrze, po dwóch występach … Słownik frazeologiczny
raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś … Słownik języka polskiego
tu — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na miejsce dziania się lub położenia czegoś określone dla rozmówców na tle danej sytuacji lub wcześniejszego tekstu, zwłaszcza miejsce, w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień